Екеуміз ұрыспадық…
Ұғыспадық,
Ұғысып көрсек деп те тырыспадық,
Сол кінә-қателікті кешпедік те,
Бірлесе шешпедік те бір істі анық.
Көп болды, –
От басында билік кеміп,
Біріміз-бірімізге илікпедік.
Арыла реніш те айтыспастан,
Қамыға ішке бәрін түйдік келіп.
Соншалық көңіл құрғыр кімді іздемек?
О жағын екеуміз де жүрміз бе елеп.
Әйтеуір, «ел қатарлы» тірлік кешіп,
Келеміз
Түнде бірге, күндіз бөлек…
Сәкен Иманасов