Талма түсте төгіп өткен жаңбырдай,
кеткені ме құмарымды қандырмай,
өткені ме басымыздан бұл дәурен,
күш сынасқан, мысты басқан тағдырды-ай!
Сорлымын ба –
маңдайыма бақ тұрмас,
маған деген қорлығың ба?
Қап, құрдас!
Ондай ару енді бізге, не керек,
Алматыны алты айналсақ –
таптырмас!..
Енді бізге табылмайды ондай қыз,
табылса да –
құлай ғашық болмаймыз.
Қызғанам деп,
қызыл итке жем еткен,
жігіттер-ай, оңбаймыз ғой, оңбаймыз!.
Сәкен Иманасов