Тіршілік тәттілігін жүз ұқтырып,
тағы да бара жатыр қызықтырып.
Алтыны,
жарқылы ма, –
көз алдымнан
күнде бір өткізеді тізіп тұрып.
Кейде бір кеудемдегі жел бөгеліп,
кейісем,
кеттім бе деп егделеніп,
Кенеліп аруға да,
даруға да,
дүнием жүре берер демде кеңіп.
Маржанын мөлдірете тізіп тұрып,
біресе түсіме де бұзып кіріп,
бал-дүние балбыраған бабындағы
барады-ау күннен-күнге қызықтырып!
Сәкен Иманасов