– Сүмейсің ғой, солай ма? –
деп сұрадың,
«сүйем» деудің реті жоқ, шырағым.
Тұтқиылдан тап болған зілзаладай
тұншықтырып, өрте де,
өтші, жаным!
Кеудемізде күнде бір майдан ашқан
махаббат па?
Махаббат қайда қашқан.
Ант берісіп қайтеміз.
Тәтті өбісіп,
қызық шығар,
қытықсыз аймаласқан!..
Дәл осындай бақытқа бөлеген кеш,
қайта айналып, қалқам-ай, келе бермес…
Ләйлі мен Мәжнүндей болмады деп,
ешкім бізді бұл үшін сөге көрмес!..
Сәкен Иманасов