Еншілеп туған жердің мол ырысын,
Құшақтап ойнап өстім долы қысын.
Алдыма анам болып тостың ылғи,
Заманның шалқар бақыт толы ырысын.
Алатау, алып Жоңғар тұр тізіліп,
Аспаным тамылжиды бұлты жібіп.
Қайғыдан атам жұтқан енші алмадым,
Көрген жоқ езуімнен күлкі үзіліп.
Ойнақтап бауырында Кемерлінің,
Тыңдадым айқаста өткен ел ерлігін.
Кешегі батыр басқан топырақтан,
Бақыттың қос уыстап терем гүлін.
Сәкен Иманасов