Жолдыаяқ

Туған ауыл, таныс соқпақ, таныс ық,
Тағы сенің шулы ортаңа кеп тұрмын.
Бара жатыр жүрек тулап, қан ысып,
Қайда, қайда шұрқырасар көп құрбым?
Шынымен-ақ бәрі ұмытып кетті ме,
Көңілімнен жабырқау мұң тағы ұшты.
Жолдыаяғым арсалаңдап жетті де,
Бір-ақ ырғып құшағыма жабысты.
О, көктөбет, айналайын, көктөбет.
Сен ғана ма ең маған біткен дос адал?
Жаңа ғана тұрған едім өкпелеп,
Құшақтайын, кең кеудеңді тоса қал!
Бір-ақ сәтте білгіздің ғой бағаңды,
Үзім нанды сенен бөлек жемес ем!
Кейбір сенен кем көретін адамды,
Кешіре гөр, кейде саған теңесем.
 
Сәкен Иманасов

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *