Сан дәуір сахарадан өткен-кеткен,
Ат соғып, кенез есі көптен кепкен.
Саумал иісі самалмен аңқығанда,
Көңілі көшпендінің көкке жеткен!
Кектенбей, дұшпанға да таспен ұрған,
Дархан бабам ұялтып, аспен ұрған.
Дастарханы кең болып пейіліндей,
Керегелі елдігін доспен құрған!
Жеңілдетіп халқымның ауыр шағын,
Бірге кешкен дәм-тұзы дәуір сағым.
Бауырмалдық білдіріп қонағына,
Төге салған сап-сары бауырсағын!
Әжемнің дәмін қалай аңсамайын,
Әлемге әуелетіп ән салайын.
Қазы, қарта, жал, жая, құрт, ірімшік,
Сары қымыз ашатын жан сарайын.
Піскен сайын бұрқырап көн сабасы,
Саумал иісі аралап сай-саласын.
Ие болса ұл мен қыз қымызына,
Берік болар қазақтың босағасы!
Баянғали Әлімжанов