Ертеде біздің елде Салық молда
Дін ұстап, үлгі беріп бастап оңға,
Өтіпті халыққа аса қадірлі боп,
Қайтқанда көтеріпті ел қолданқолға!
Аулақ болған періден, отқұйыннан,
Салыққа қасиетті хақ бұйырған,
Жарықтық шын әулие болған дейді
Бас тартқан тірлігінде көп бұйымнан,
Шыңғырып, шынжыр үзген не бір жынды
Аттаса босағасын сап тыйылған!
Бақилық болғанымен жүз жыл бұрын,
Келеді толғандырып қыз бен ұлын,
Басына кеп тілейді кей адамдар
Ауырса я шаруасы кетсе қырын.
Адамға әлі күнге әсері бар
Ақылмен аша алмайсың мұның сырын.
Атаңды қадірлемеу неткен жаман,
Бір кезде соған мәжбүр еткен заман.
Бірақ та бір бәлеге ұшырайтын
Көнерген Салық молда зиратынан
Дұға оқып бет сипамай өткен адам!
Құпия көп қой біздің қазақта да,
Айтады ұрпақтары ғажаптана,
Өсиет қылған екен өтерінде
Салық молда кейінгі қарақтарға.
«Аптығып, ас берем деп алты алашқа
Алысқа ат шаптырып далақтама,
Жаңғыртып, бейітімді ушу қылып,
Жанымды тыныш жатқан азаптама,
Дұға оқып, есіңе алсаң, сауап болсын,
Атымды әсірелеп мадақтама!»
Бұл да бір атамыздың өнегесі,
Ешкіммен жоқ бәсеке, ерегесі,
Мақтау мен мақтанудан мәні бөлек
Өзгеше кісіліктің дәрежесі!