Бұлтпен бірге көңіл көшіп барады,
Өмір өтіп, естелігі қалады,
Аппақ қудай шалды көріп кім ойлар
Көкке қарай қолын созған баланы?
Еліктейтін Тарлан атты Тарғынға,
Бала кезде жатып алып шалғында,
Ақша бұлттан қайдан келе жатсың деп
Сұраушы едік, не күтед деп алдыңда?
Қара бұлттай нөсерлетіп төгуші ек,
Бұйра бұлттай ұшып кете беруші ек,
Бір құпия сыр бар ма екен осында
Біз де кейде бұлт секілді көрінсек?!
Шексіз аспан аялаған еркем деп,
Керуен бұлттар бүгін бар да, ертең жоқ.
Бұлтсыз аспан жұртсыз жердей көңілсіз,
Бұлт көшеді көктің жүзін көркемдеп.
Бізден сәлем жеткізердей алысқа
Асығардай жауап әкеп берсем деп!