Сол Әмір Темір өзінің “Түзіктерінде” былай деп ағы-нан жарылады: “Шын патшаның құзырына Уақыт қана бағынбас. Өйткені ол да Адамның ұлы, Алланың құлы. Жаратушы ием маған да ақыр бір күні таусылар тағдыр сыйлады. Қарамағымдағы халық қармағымдағы балық емес екенін ерте ұқтым. Әмірім де, өмірім де сол халықтың пе-шенесіне жазылған. Қияметқайым күні солардың тым болмаса біреуінің етегіме жармасып қайыр тілеп, не қарғыс айтып қыр соңымнан қалмай қойғанын қаламас едім…”
И. Сапарбай