Өтіп бара жатқан біреу қатқан нанды қара суға
жібітіп жеп отырған Ғұламаға қайран қалып:
– Апырай, қатқан нанды да рахаттанып жеуге болады
екен-ау, – дегенде:
– Ия, дұрыс айтасың, мұның рахаты сол – түйір нан
өңешімнен өтіп болғанша түйіліп қалмау үшін демімді
ішке тартып отырамын, – депті Ғұлама.
И. Сапарбай