“Егер мемлекет белгілі бір тәртіп пен қағидаға сүйеніп құрылмаса, – дейді әйгілі Жаһангер Әмір Темір, – онда биліктің салтанаты ұзаққа бармайды, құдіреті құм сияқты үгітіле береді де ақыр соңы су аяғы – құрдымға кетіп тынады. Мұндай биліктің сиқы мен сықпыты, түрі мен тұрқы жамылғысыз, лыпасыз тыр жалаңаш әйелге ұқсайтын болғандықтан, оны көрген жұрт жиіркеніп теріс айналады. Не болмаса, ол мемлекет қайдағы бір қаңғыбастар кіріп-шығып жүретін төбесі ашық, есік-терезесі жоқ, тоз-тозы шыққан үйге ұқсайды. Сол үшін де мен өз билігім мен әмірімді ислам дініне сүйене отырып белгілі бір қағидаға негіздеп құрдым. Мемлекет басқару барысында кездескен қандай бір қиын түйін мәселені де осы қағидаға сәйкестендіре отырып шештім. Менің ұрпақ алдындағы парыз-қарызымның абыройлы, атақ-даңқымның ғұмырлы болмағының түп қазығы осында…”.
И. Сапарбай