Адамның пенделік қалыпқа түсуі аса қиын емес. Өз қолымен көкқағаз дейсіз бе, көбік қағаз дейсіз бе, ақша жасап алады да онысына құлша жүгінеді һәм жегіледі. Орекеңде “Монетный двор” деген тіркес, “деньги” деген сөз бар. Монет – қырғыздың манаты, деньги – қазақтың теңгесі. Айналып келгенде бәрінің ныспысы – Пұл. Пұлға құлқын құлатқан пендеңіз өзінің Құдайдың құлы екенін ұмытады. Ал Құдайын ұмытқан адамнан жақсылық шықпайды. Себебі ол – сатқын, һарам, бишара, бейбақ, міскін…
И. Сапарбай