Махамбеттер қашанда аңдаусыз ажал құшып, мезгілсіз мерт болып жатады да, Ықыластар нақақ қанға ындын қандырады. Дүниежалғанның ықылым заманнан бергі ғадеті осы. Кешегі Ер бабаны еске түсіріп, Айбынды атаны ауызға ала беретініміздің неліктен екені сөз ұғар кісіге осыдан-ақ аңғарылып тұрған жоқ па…
Исраил Сапарбай