Мөлдірлікке, тазалыққа құмармын,
Жүрек сырын жанардан-ақ ұғармын.
Теңізге кеп құятындай екпін жоқ,
Мен өзіңе ұқсамаған шығармын.
Аңыз-дастан, сазды күйге құмармын,
Жайлы ағыстай кейде көпке ұнармын.
Құмға, шөлге пана бола алмадым,
Мен өзіңе ұқсамаған шығармын.
Бір бағытта аға алмаған бұраңмын,
Соңына ердім кейде жалған ұранның.
Баяуласа ағысым да жиірек,
Мен өзіңе ұқсамаған шығармын.
Шеңберінде қалып жүрсем шыдамның,
Сенен алған төзім-күш деп ұғармын.
Арна бұзып төгілмесем әлі күн,
Мен өзіңе ұқсамаған шығармын.
Ақұштап Бақтыгереева