Жайыққа

Қуанышым ба, қайғым ба,
Сен десе өртене берем.
Қашаннан мынау айдынға
Аққулар еркелемеген?
Қашаннан сенің құшағың
Шат күлкі, наз көрмеген?
Сағынып ылғи ұшамын,
Бұрын да аз келмегем.
Жүректі ойға көндірдік,
Дер едім іздеме мені.
Алыстап кеткен мөлдірлік
Оралмас біздерге енді.
Көктемді сонау ғажайып
Есіңе салсам деп келдім.
Кешір сен мені, Ақ Жайық,
Өзіңде қалсам деп келдім.
 
Ақұштап Бақтыгереева
 
 
 

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *