Ақан Сері мен Мұқанның екінші айтысы

Мұқан:
Ақан, сен білем дейсің әрбір жөнді,
Қайғыға сонша неге ішің толды?
Бойыңда ауруың жоқ, сырқауың жоқ,
He себептен насыбайға құмар болдың?
Ақан:
Ақанды ел еркесі сері дейді,
Асылзат ақылды ердің бірі дейді.
Ой шіркін ойды-қырды шарлағанда,
Насыбай көңіл алар шіркін дейді.
Мұқан:
Айтсам да Ақан сөзді біле алмайды,
Ұғынып, кішілік қып тіл алмайды.
Шалдарға насыбай ату жараспайды,
Бірақ та Ақан оны қоя алмайды.
Ақан:
Көңлімді барлық ойым қамалайды,
Көбіне көңіл тоқтап тұра алмайды.
Бәрінен тегіс жұда болу қиын,
Мұқандар біздін жайды біле алмайды.
Шақшамды қағып-қағып атсамдағы,
Кей қыздар өзі келіп жағалайды.
Мұқан:
Бұл сөзді ұнамайды бастағаның,
Жақсыны жаман етіп тастағаның.
Бойыңа насыбайды дару етіп,
Өзіңе қарсы келіп қастағаның.
Тазалық әр адамға керек нәрсе,
Келіспейді өзінді ластағаның.
Ақан:
Айтылған Стамболда мұның сөзі,
Сұрайық ғалымдардан болса кезі.
Денеге бір жақсылығы бар дейді ғой,
Сол үшін тараған ғой мұның өзі.
Арақтай жаман емес білгендерге,
Бәрін де молдалардың көрген көзі.
Мұқан:
Топырақтан жаратқан адам тәнін
Кітапта айтады ғой барлық мәнін.
Адамға қалағаны керек нәрсе,
Сүймесе салар ма еді барлық жанын.
Бірақ та насыбайды лас дейді,
Адамның уландырған барлық тәнін.
Ақан:
Жоқты айтып сөйлей бердің әрбір неге.
Ақанды көре алмайсың сендер неге?
Серінің ел сүйетін қылығы бар,
Сөзімді қор қыламын саған неге?
Домбыра, насыбай мен ер сипаты,
Салдарға жараспасын бұлар неге?

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *