Өмір үлкен спектакль,
Ұқсатпадым рөлімді.
Режиссерім зекіп жатыр,
Көзге шұқып кемімді.
Актер екем талантым кем,
Бағы ашылмас бейшара.
Солай едім бала күннен,
Маңдайыма не шара?!
Талабым бар, таланым жоқ,
Ниет түзу десем де.
Театрға амалым жоқ,
Құлқым да жоқ бөсерге.
Спектакль ұрып қойған
Садағасын жаныңның.
Құрық салған жүлік ойдан
Арашалар арын кім?
Жел көтеріп желіккен ел,
Желкілдейді тулары.
Бөрі көріп бөріккендер
Бөрік атып шулады.
Абай айтқан жынды судан
Ұрттап бәрі алғандай.
Күнде думан,
Қалың дудан –
Құрттап соған қалғандай.
Құрттамасаң сен де бірге
Қалдым дей бер бәлеге.
Өткір көздер – өңменіңде,
Тас ұрады төбеңе.
Бабалардан қалған нақыл:
Батырға да жан керек.
Жынды судан жұттым-ау бір
Әңгелектей дөңгелеп.
Алғыс алдым батпан-батпан,
Жүрген басым еленбей.
Режиссерім қақты арқадан
«Бәрекелді!» дегендей.
Қорғанбек Аманжолов