Бостандықта бәсірем бар, ақым бар,
Медет етіп, марқаюға хақым бар.
Аспан жақты аңсап тұрар әу бастан,
Азаттықпен әмсе туыс ақындар.
Ақын рухы азат оймен серіктес,
Тар-таяңда тарпаң жыры беріспес.
Ақын халық әлімсақтан бер қарай
Күл болуға, құл болуға келіспес.
Ақын халық, батыр халық қазағым,
Аранына тартты талай тажалың.
Қалдың аман тамұқтардан неше сан
Қалқан етіп шайырлардың ғазалын.
Күл де болып қалғаныңнан көктедің,
Құл да болып қалғанынан жетті елім!
Жау қалмақты жапыратын жыр селін,
Аруақты асыратын нұр кенін
Білесің ғой Тәтіқара төккенін.
Азаттыққа арна салған бұлақтар,
Еркіндікке желдей ескен құр аттар.
Сарындатқан Ақтамберді, Бұқарлар,
Сағым қаққан Махамбеттер, Мұраттар.
Таусылардай болған шақта талқаның,
Таразыға салып талқы, ел қамын,
Көресің бе күңіренген Абайды
Кеудесінде туырылған торта мұң.
Тәңірі өзі құя салған ар-зардан,
Мағжанды айтшы!
Бебеулеген беу, Мағжан!
Ақындары кек пен шерді бір баспай,
Аңсар еткен алдындағы таңдардан.
Қазақ атын бойтұмар қып Қасымым,
Жер-жаһанға атқан жырдың жасынын.
Елім-ау деп, тілім-ау деп өртеніп,
Мұқағали маздатты өз ғасырын.
Жасын жырлар, түнектегі жарық ең,
Әр дертімнің ем дауасын тауып ең.
Ақындардың қаны, жаны, зарымен
Қауышқанмын Тәуелсіздік таңымен.
Бәйтерегім, бай кемелім!
Армысың!
Сәулетіме сай терегім, сән-мүсін.
Барлық ақын бәсіресі өзіңде,
Және менің бар бақытым, алғысым…
Қорғанбек Аманжолов