Шүйкімдей дене шүмектей терге малшына,
Шулы өзеннің үстінен өтті таң шыға.
Қара жер шетін таба алмай талып келеді ,
Қара жер бетін көрместей болған қаршыға.
АртығалиЫбыраев
Ақтық әлди, ақтық әлди…
Артығали, Артығали…
Қаршыға жыр қанатында
Кештің талай шалқыма күй.
Сарысуды сылқым деуші ең,
Сағынышқа іркілмеуші ең.
Асау ағыс толқынында
Арман болып бүлкілдеуші ең.
Бұлықсыған жан-жүрегің,
Буырқанған ән-жыр едің.
Бүйіріңде бүлкілдеген
Арманыңдай таң гүлі едің.
Бұла күшпен бұлқына алған,
Сәуір-самал сылқым арман,
Аңқа кебе аңсаттырып,
Тұрып алды-ау, шіркін, алдан!
Салқар дүние сәулелерін,
Сағымданған әурелерін
Тал бойыңа толтырғандай
Керемет бір дәурен едің.
Жарқылдады жаныңда жыр,
Жайнап тұрды бағыңда гүл.
Абайламай қалдық па біз,
Айналдың ба сағымға бір?
Жүрегіңнің шалқымасы –
Еді-ау нағыз ар тұмасы.
Жетпей қалды-ау жер шетіне
Жырдың ұшқыр қаршығасы!
Қайран бар ма қақпаншыға,
Тағдыр атты көкпаршыға…
Тас боп жерге құлдилаған
Көз алдымда – көк қаршыға…
Қайран бар ма қақпаншыға,
Тағдыр атты көкпаршыға?!
Көз алдымда – Артығали,
Көз алдымда – көк қаршыға.
Қорғанбек Аманжолов