Бекболат Əдетовке
Жал-құйрықтай есіліп есендесем,
Жарасады Бекемді көкем десем.
Ақ жайлаудай ағаның кеңдігін-ай,
Ақ самал боп аңқылдап есем десең!
Қаламыңның, ай, Беке, қайратын-ай!
Зұлпықарша жіберер жайратып-ай.
Арыстандай ақырын тұрмасаң да,
Академикке дес бермес айбатың-ай!
«ДТ»-лардай баяғы тегеурінің,
«СҚ»-дағы сал дәурен, ерен күнің.
Қыран-топан күлкі боп шашылардай,
Езуіңе жиылған емеурінің!
Айхай, Беке, аюдай алыптығың,
Қанға сіңген қапысыз халықтығың,
Жетпістегі жігіттер – алмас кездік,
Шығып тұр-ау жарқылдап жарып бүгін!
Торғай жақты, сағынасың, Талғар жақты,
Ағажан-ау, артта көп арман қапты.
Іңкәр көңлің білдіріп ірілігін,
Болашаққа тілегін мол жалғапты.
Баспасөздің, ай, Бекем, дара шыңы,
Басқа сөздің айтылған сан асылы.
Албанға да қимаймын, Арғынға да,
Ағажан-ау, сен нағыз Алаш ұлы!
Қорғанбек Аманжолов