Сұм көңілге разы емен мен,
Тез жанад да, тез сөнед.
Бір тілегін істесең сен,
Оған басқа ой келед.
Жас баладан артық жеңсік
Мұндай нәрсе көрмедім.
Тұрағы жоқ шайтан секек,
Тіпті-ақ сырын білмедім.
Бір жар іздеп, болса әуре,
Таптым, бардым қасына.
«Аш құшағың,– дедім,– сәуле!»
Шомылып көз жасыма.
Жанған жүрек, жасты көріп,
Көңілі сенгіш перизат:
«Ақырын,– деді қолын беріп,–
Жанба, сәулем, көрме жат!»
Жанып-күйіп сүйсе таңда,
Кешке сөнген ол отсыз.
Бүгін мұнда, ертең анда,
Тым-ақ нәрсе ұятсыз!
Мағжан Жұмабаев