Өлең көп деп біреулер жазғырар ма
махаббат, сезім жайлы.
Олар, әттең, мендегі жазды ұғар ма
жолдар келіп тұрғанда өзің жайлы.
өзің жайлы-
өкініш, өсегі мен
құштарлығы тағы мол өмір жайлы:
құштарлығым күн сайын өседі де,
қуаныштан тәттірек со бір қайғы.
өмір – сенсің, бар жұртты ұмыттырып,
өзіңді құштыратын.
Ішіп-жеген жанарыңды үміт қылып,
күттіретін біткенше күш-қуатым.
Сенсіз жырмен жоқ менің тілдеспегім,
қайтем енді біреулер оны ұқпаса…
Бұл күнәкар тірлікте жүрмес те едім,
өзіңмен жолықпасам.
Фариза Оңғарсынова