Құлпырды дала мына,
жаным — жаз, жайнады үміт.
Тұр, жаным, жанарыңа
қарайын айна қылып.
Туғандай ай арманым
осы бір шалғында анық.
ұйқыңды аш, оян,жаным,
келеді таң нұрланып.
Көз жұмып, көңіл балқып,
ісім жоқ баспанамен.
Бақыты өмірде артық
жан жоқтай басқа менен.
Әнші құс, неге ертемен
сайрадың бүгін сен де?
Жарысыпжел-еркемен,
сайлармен жүгірсем бе!
Шырқап сен шалғайда әнді
кең дала — қыр бағында,
бақытың болғай мәңгі
деп әлде тұрғаның ба?
Осылай мың күн өтсін,
сайрай түс бақта дәйім.
Кішкентай бір тілекшім
бар деп мен мақтанайын.
Сәуірдің таңына ұқсап
күлімдеп тұршы, жаным!
Жүрегім алып ұшад,
Мен неге тыншымадым?!
Фариза Оңғарсынова