Сен ендің де жаныма, жас қаныма
Күн шыққандай көңілімнің аспанына
мамыражай күйге ендім.
Түкке тұрмай
қалды басқа бақыт пен басқа мұра.
Сені ойладым, оңаша күлімдедім,
сұлуланып кеткендей түрім менің.
Мен өмірден ештеңе елемедім –
аптап, аяз, күздегі іңір желін.
Аялады күн сайын таңымды үміт,
күлімдеді бұл жайды жарым біліп.
Мұң, кірбіңдер жырақтап жөнеді де,
шуақ шашты жанарым жаным, күліп.
Мен тоғыз ай рақат нұрын кештім!
Ғұмыр кештім, сезді ме мұнымды ешкім?!
Түңілермін өтуден ана болмай –
бұл өмірде басқадан түңілмеспін!
Фариза Оңғарсынова