Сағыныш хатын жолдадым
сендерге, ауылдастарым.
Жаныма мәңгі орнадың,
жиі дауылды аспаным.
Думанды жерде жүрсем де,
аулымды аңсап жоқтадым,
қазандықтарда бір сөнбей
жалындап жанған оттарын.
Қарап жүрсіңдер – бұл мәлім
өзгеге мақтан етуге –
бар ма деп менің жырларым
газет пен журнал бетінде.
Мені атайсыңдар мақтанға
балаларға да жыр қылып.
Мен шіркін мұнда жатқандай
ұлы бір істер тындырып.
Жыл сайын, ауыл,
сендегі
қымбаттарыма оралам,
сақталған көңіл-теңдегі
сырды ақтаруға оралам.
Есейген шақта бүгінгі
көп жайларды ұғып,
түсінген –
оралам, кішілігімді
қайта бір сезу үшін мен.
Фариза Оңғарсынова