Кернегенде көгілдір даланы арман,
Алатаудан айбатты тарағанда ән,
тыңда, дүние,
тебіренген қазақ қызын
мәртебелі мінбеден –
Жаңа алаңнан!
Бүгін мұнда ақынның самғар үні,
алтын күннің құйылып тамған нұры.
Бүгін мұнда еңбеккер халқым менің
қарайды оймен ертеңге – таңдарға ұлы.
Бүгін мұнда – сән түзеп ер еңбегі,
ертеңдердің төріне ел өрледі.
Мына ұрпақтың ішінен шығады ертең
Махамбеті, Абайы, Кенендері!
Оймен шолсам тарихтың асуларын,
құлағыма келгендей ашынған үн…
Қазақ қызы күңіреніп күрсінгенде,
түнек заман жүректің жасырды әнін.
Әр жүрекке жаны ыстық жақын адам –
елі ардақтап шалқиды
Батыр анам.
Сандуғаштай сайрайды бақыт әнін
Бибігүлдер әлемдік сахнадан.
Елі бақыт, ырысқа кенелгенде
сөз асылын маржандай өрер кеуде.
Қорғап дала-бесігін қаншама ұрпақ
өтті өмірден, бас ием сол ерлерге!
Мен жырлаймын –
орын жоқ басқа мұңға,
бақыт үні –
ел үні дастанымда.
Шуақ ұшса әйелдің жанарынан,
бақыт қанат қаққаны аспанымда!
Фариза Оңғарсынова