Жүрші, жаным,
сапарларға шығайық, кұлшынамын.
Кең далаға үйренген қайран басым,
мынау күңгірт бөлмеде тұншығамын.
Қол ұстасып,
меніменен ұзақ жол, жорыққа шық.
Қысқа өмірде күйзелмей, күйбеңдемей,
бір жүрейік қайда да толып-тасып.
Түнеп шығып
аты аңыз қалаларға,
түстенейік порттар мен жағаларда.
Қатері мол тірліктің күлкі-азабын
бір көрейік, сүйіктім, дара қалма.
Серпілейік,
кеттім ғой түршігіп мен
Күңкілдерден алумен күрсініп дем.
Бар тілегім — сақтағай екеумізді
жайбарақат топас бір тіршіліктен.
Фариза Оңғарсынова