Біріміздің біріміз
құтылмаймыз қашсақ та қай далаға:
бізден басқа тірлік жоқ айналада!
Маған айтқан сөзіңді басқаға айтып,
өтірік аймалама!
Біз бәрібір о бастан
матаулымыз тағдырдың арқанымен,
бір-ақ сермеп қырқуға балта алып ем:
қансыратты, не пайда, үзілмеді –
сен менің жалқы әнім ең.
Мейлі біздер жүрейік
сыр ашқансып жаны жат басқаларға,
байқа, көзді оңаша жасқа малма,
түк түсінбес біреулер өр кеудеңді
әзірге жастанар да.
Білем, білем әзірше
бұрқан-тарқан болғандай селде теңіз,
біз осылай сенделіп сең кешеміз.
Шығынғанмен өртенген адамға ұқсап –
бәрібір кездесеміз!
Фариза Оңғарсынова