Бал сезім билеп жанымды,
лапылдап жүрген шақта бұл,
жасырма, жаным, барыңды,
алдымда менің ақтарыл.
Түндерім өтті өртеніп,
Ойларым көзді ілдірмей.
Сендегі назды еркелік
байлады мені білдірмей.
Күнкілге толы күндізден
жаныма кейде мұн салам.
Адастырмайтын жұлдыз бе ең,
оралам кеште бір саған.
Тоқтатпай мені бақтағы үн,
жетуге саған асығам.
Сен болып сонда ақ таңым,
мұңым бір тарқап, ашылам.
Нұр кұйған мұңды көңілге
сен болдың мағап Күн әлем.
Кездеспей кетсең өмірде,
қайтер ем сонда мына мен?..
Фариза Оңғарсынова