Саған деген өлеңдер бар жазбаған…
Өкпем де бар аздаған…
Сезімдер бар – жанды жемей жай тұрмас,
Сөздерім бар – айтылмас!
Хаттарым бар – түн ішінде жолдамас,
Өкініш бар – ол да рас.
Жалғыздық бар – жауға бермес жолдасым,
Жалықтырды ол да шын.
Құмарлық бар – ерініңе шөлдеген,
Құштарлық бар – өлмеген.
Сағыныш бар – жүрегімді өртеген,
Оның өзі ерке өлең!
Мейірім бар – саған құшақ жайды рас,
Махаббат бар – айнымас!
Ұйқы бермес ауыр-ауыр ойлар бар,
Сенсіз өткен тойлар бар.
Қызғаныш бар – жанартаудай мызғыған,
Шарасызбыз біз бұған.
Естеліктер… олар да бар миымда…
Оны ұмыту қиын да!
Бәрі де бар. Тек сен жоқсың, жарығым.
Керегі не бәрінің?
Мерген Тоқсанбай