«Бір кезде осы өмірдің қожасы боп, жер сарайын дүрілдетіп жүрген жандар қазір жым-жырт, өздері туылған кезге дейін қалай белгісіз тозаң боп ұшып келсе, енді сондай белгісіз, тылсым тозаңға қайта айналған. Күні кешеге дейін, кеудесінен жан шыққанша жер үстіндегі алдамшы тіршіліктің қызығына шынымен сеніп, мәңгі жасайтындай шынымен алысып-жұлысып келген екі аяқты, жұмыр басты, аңғал пенделер қазір қайда кетті? Олар кімге айналды, неге айналды? Ешкім де білмейді…»
Дулат Исабеков «Тыныштық күзетшісі»