«Қыл-көпір» – Ес (ес яғни сой, тіл, кес,..) қылпып тұр- ған Естің символы. «Ес» сөзінің өзі «аңқыр-мүңкірлік» тал- шықтардың бір-бір-біріне ширатыла есілуін де білдіреді. Көпмағыналы «Қыл» сөзінің «қыл» [волосы (хвоста и гривы лошади)] деген мағынасының астарында «сәуле» деген мән жатады. Яғни, «қыл» сөзі – көнедегі «Күл» (Күн) сөзінің бір түрі. Рухтың О Дүниеге қайтыс (возвращение; «смерть») үстіндегі «талқы көпірі».