Асылбек ЖАҢБЫРБАЙ
ЗҰЛМАТ ЗАМАН
Зұлмат заман өтті ғой ел қырылған,
Зарлы дауыс келеді шерлі қырдан.
Боз жусанға қара қан сіңіп жатты,
Қызыл жендет қылғанда ерді құрбан.
Аштық көрдік намысты жоқ байлаған,
Қастық көрдік арысты оққа айдаған.
Оттайды адам оттаса тоқшылықта,
Ал мен кейде айтар сөз таппай қалам.
Жұрт едік қой шүкір мен тобасы көп,
Мұң саулайды көзімнің сорасы боп.
Құм ішінен қу бастар шығып жатты,
Көмусіздер қаншама моласы жоқ?!
Бұл далада шашылып сүйек қалған,
Бейіттерді қаскөйлер жиі ақтарған.
Тірепті үміт арқадан бір зәузатты,
Бір зәузатты қолтықтан сүйепті арман.
Зұлмат заман қазақты әуре еткені-ай,
Зымыстанға қосылды нәубет борай.
Боз жусанға қанды жас сіңіп жатты,
Жат мекенге босқанда әулет талай…