Өткендi мақтар әр адам.
Бiлмеймiн, өткен алтын ба?
Болмаса, мақтау өткендi
Азаматтың салты ма?
Қариялар отырып,
Баяғыны мақтайды.
Желкiлдеген жас заман
Оларға тiптi-ақ жақпайды.
Заң да болған соларда,
Тура, әдiл, жақсы да,
Аспаннан перi түсiрген
Ғайыпты болжар бақсы да.
«Өткен артық » дер адам,
Шеше де өлген баласын
Аузынан, сөйлеп, тастамас,–
Көз iшiнде қарасын.
Қылықты да, тәттi де,
Ақылды да ол бала.
Екi жасар күнiнде
Пәлен деген – ол дана.
Жалғаны жоқ, адамнан
Жаңаны мақтар санаулы.
Не дұрыс шығар, не терiс,
Әйтеуiр өткен – аяулы.
Мағжан Жұмабаев