ОЛЖАБАЙДЫҢ АҚТЫҚ СӨЗІ
Қанжығалы Олжабай Нұралы баласы 1935 жылы Қызылжар қаласында қайтыс болыпты. Дүниеден өтер алдында қалін сұрап барған азаматтарға былай деген екен:
Адам басы, алланың добы деген анық қой,
Тоқпағын жеген біз мүсәпір ғаріп қой.
Ауға түскен арыстан, сең соққан біз балық қой,
Үнемі дәуір тұрмайтын, табиғат заңы анық қой.
Бақ пен сордың арасы, бір-ақ қадам қарыс қой,
Әр толмақтың салмағы, нәубетінде келмек қой,
Құлын аяп қолдаса, ауырды жеңіл қылмақ қой.
Тағдырға таяп тайсалмай,
Тәуекелшіл тау кесер, көңілден қайғы жоймақ қой.
Пәлеге сабыр етумен, таянып қаққа тұрмақ қой,
Дұғада бол қарындас, дегені қақтың болмақ қой [8].