КРИЗИСТІК ОПАЛЕСЦЕНЦИЯ

КРИЗИСТІК ОПАЛЕСЦЕНЦИЯ (латынша «опал – әйнектәрізді минерал + «есентиа – әлсіз әсер») – жарықтың таза заттардың кризистік күйлерінде, сондайақ сұйықтар немесе газдардың ерітінділерінің ерітілуінің кризистік нүктелеріне жеткен кезде кенеттен күшеюі. Кризистік опалесценцияны 1907 жылы поляк фи- зигі Мариан Смолуховский (1872 – 1917) түсіндірген; кризистік температура кезінде заттың сығылғыштығы күшті артады, соның салдарынан заттың бөлшектерінің жылулық қозғалысының энергиясы тығыздықтың микроскопия- лық кездейсоқ ауытқуларының санының «кенеттен» күшті арттыруға жететін болады. Осының нәтижесінде орта кризистік температурадан жоғары және кіші болған кезде іс жүзінде кризистік күйде болады.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *