Өзін өзгеден жоғары ұстау, менменсу, паңсыну. Сонда бұл мұрнын көкке көтереді, Адамсып, маңызданып жөнеледі (Ы. Алтынсарин). Мейілдерің, жерді жырта беріңдер! Бәрібір бұл жерді ала алмайсыңдар! – деп, Жетібай кісімсиді (С. Омаров).
Әшкәбүс адамсынып тұрды күліп, Оқ атты өкпеліктен оны біліп
(Т. Ізтілеуов).
Қара-қанның кісімсінуіне күйінген Әуез ақырғы ойын тағы айтты
(К. Оразалин).