Тірі жан жоқ-ты расында,
Саф таза еді ауа да;
Алланың жүрген қасында
Адам Ата мен Хауа Ана,
Таянып жерге қашқан Күн,
Еріген Мұз-тас Әлемі;
Астында ақзер аспанның
Балықтар ғана бар еді.
Ғаламат Дүние дір етіп,
Өзгерген мұрат, зәуірі;
Мұз дәуірінің күні өтіп,
Басталған Судың дәуірі.
Ауысып күн мен түн өңкей,
Естіген селдің отты үнін,
Күн астындағы Күнекей
Қыз жайлы жыр да жоқ-тұғын!
Күндейтін бәрін, жүндейтін
Жоқ алтын… ақша, пірі бір;
Басқаны мүлде білмеймін
Балықтар патшалығы – бұл!
Балықтар жимай, ал, есін
Бақытқа –
Жүзіп кенелер,
Жоқ еді алған зәресін
Катерлер менен кемелер!
Бомбалар толы қарында,
Кесапат кәрі мол, кезбе –
Сүңгуір қайықтарың да
Жоқ еді суда ол кезде.
Ғажайып сиқыр шабыт бар
Тәнінде.
Ақсұңқарұлы Серік