Бұл сауал талай жүректі жаралаған-ды.
Соғысқа кеткен, хабарсыз! Манар ағамды –
Берлинде шерім жас болып көзімнен ағып,
Сұрағам мен де Рейхстагтың өзінен барып:
«Ей! Мыстан Мола!
Жалмаған жанары адамды!
Сен-дағы көрген жоқсың ба Манар ағамды?!»
Ол – үнсіз!
Шулап бір үн жүр шыңғырып қана:
«Дүниежүзілік қырғынды бұл да ұмытқан ба?
45-те Нюрнбергте,
Жендеттер жер боп мәңгіріп тұрып қалғанда,
Риббентроп…
Кейтель…
Геринг…
Круптардан да –
Сұрағым келген ұшып тұрып жөргегімнен де:
«Сендер де! Манар ағамды көрмедіңдер ме?!»
Айтпайды олар!
Жатпайды сөз қозғап та әлгі,
Өлтірген өзі, өйткені, сол боздақтарды!
Адамның азап-михнаты – сенгісіз Жерде,
Жер беті толы осындай – белгісіздерге!
Помпей де бізге –
Белгісіз!
АҚСҰҢҚАРҰЛЫ СЕРІК