(Әбділдаға)
Жар астында – төменде
Сылдырап ағып Сыр жатты.
Айналмай әлі өлеңге.
Көңілде күй боп жыр жатты.
Кеудені кернеп бір сезім,
Ыңылдай берді ақын жан.
Білемін өлең мінезін
Ұйтқытып ойды сапырған.
Дария жатты долданған,
Көбігін атып бұршақтап.
Тұрғандай болды ол маған,
Дүниені бүкіл құшақтап.
Сырбай Мәуленов