Шілдеде шарлап аңызақ,
Жонына күзде сыз өтіп,
Қысында боран азынап,
Ала алмай бойын түзетіп,
Жаңбырды бұлттан тіленіп,
Сағымды көзі жаудырап,
Жататын дала түнеріп,
Қаусаған шалдай қаудырап.
Тырнадай көшкен тізіліп,
Талай жаз, талай күз өтті.
Жаңадан карта сызылып,
Жас орман жонды күзетті…
Даланың дастарқанына
Бауырсақтай төгілген.
Күн шымылдық ашқанда
Жер гулейді егінмен.
Сырбай Мәуленов