Есімде…
Бәрі есімде,
Қарындас-құрбы,
Сыйлы аға.
Боранды түннің кешінде
Барғаным бір күн Қимаға.
Жалаңаш талдар,
Селт етпей,
Жарқабақтарға жармасқан.
Өзеннің өзін көрсетпей,
Қапысыз жерді қар басқан.
Сары аяз бетті қариды,
Қымтана түссең құп көрмей.
Терезелері әр үйдің
Телміріп сені күткендей.
Қолына нан мен тұз алып,
Қарсы алған дәстүр, салты бай.
Қонағы келсе қуанып
Қалатын қайран халқым-ай!
Сыйластық деген – бір әлем,
(Сыйластық болса, жоқ қой жау).
Қапсырып бәрін тұрар ем,
Құшағым, әттең, жетпейді-ау!
Есіл бір тасып-толған соң,
Келсең ғой, шіркін, көктемде.
Қимайтын жерлер болған соң
«Қима» деп атап кеткен бе?!
Қалмассың, сірә, қалжырап,
Жанарың толып ұшқынға.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ