Картаға түспесе де дәл осы ара,
Белгісіз болса да ел арасында.
Самолет күндіз-түні қонып жатты
Сарыбайдың сағымданған даласына.
Шаншылып мұнаралар қалды жерге,
Атағы тез тарады барлық елге.
Апталар бойы жүрді осы арада
Аралап академик Бардиндер де.
Қаптады экскаватор, шаң бұрқады
Лезде пайда болды тау қырқалы.
Жадағай кең жазыққа көзі үйренген
Қарт қазақ не болды деп таңырқады.
Бұрғылар бойлай кіріп кен тасына,
Қол салды қара жердің қолқасына.
Қонды кеп көк шатырлы күмбезді үйлер
Сарыбайдың жазығының ортасына.
Қайраты бұрқ-сарқ қайнап қалың көптің,
Жер астын дүбірлетті дауылды екпін.
Ішінде жүр инженер қазақ жігіт,
Баласы өзіміздің Қалыбектің.
Көрем деп ойламаған өңінде оны,
Тартылды Соколовқа темір жолы.
Ең күшті локомотив зулайтұғын,
Осы жол:
Темір жолы —
Өмір жолы!
Сырбай Мәуленов