О, орманшы, орманшы,
Домбыраңды қолға алшы.
Орманыңдай ойланшы,
Өзеніңдей толғаншы.
Азынаған тулап күй,
Қара орманды қыс буған.
Бүкіл орман бір-ақ үй,
Боран ұлып, ышқынған.
Сыры тылсым дүние,
Азынайды жел даусы.
Ондай кезде үйінде
Отырмайды орманшы.
Қар лақтырып көзіңе,
Қариды қыс бетіңді.
Орманшының өзі де
Аяз-ата секілді.
Жортып қырдың жонында
Боран бір күй тартады.
Орманшының қолында
Бүкіл орман әр талы…
О, орманшы, орманшы,
Домбыраңды қолға алшы.
Орманыңдай ойланшы.
Өзеніңдей толғаншы.
Сырбай Мәуленов