Көп жыл өтті, көрістік,
Жарқ еттің тағы жалындай.
Көріндің көзге неге ыстық
Баяғы балғын шағыңдай.
Жұлдыздар ақты көгінен,
Оғындай жайдың зуылдап.
Кетпедің бірақ көңілден,
Жұлдызым менің жымыңдап.
Өзендер ақты суларын
Теңізге құйып күрілдеп.
Толқын боп жанда туладың,
Жел болып демің уілдеп.
Түсімде қанша көріндің,
Арайлы таңның отындай.
Кеттің сен, қайран көңілдің
Көп сыры қалды-ау оқылмай.
Шамам жоқ менің тегінде,
Басқаға мойын бұрғандай.
Жастығым жалғыз менің де,
Жоғалмай әлі тұрғандай.
Сырбай Мәуленов