Жас баладай жаңа ашқан әліппені,
Оқисың сен ежелеп әріптерді.
Саусағыңның отымен сәулеленіп,
Кітаптарым теріліп, жарық көрді.
Менен бетер мүлт кетсе мазаланып,
Менің үшін сен жүрдің жазаланып,
Қайта-қайта жөнделіп қалыпқа кеп,
Өз жаныңдай шықты өлең тазаланып.
Болсын дедің ой – айқын, сөз – ұғымды,
Елегіңнен өткіздім өз жырымды.
Жанардың да жарығы өлшеулі ғой,
Қалай сақтап қаламын көз нұрыңды.
Сырбай Мәуленов