Ақша жүзі қоңырқай,
Күйдіргендей күн ептеп.
Арбасына ақ бидай,
Атып жатыр күректеп.
Еңбегімен жүлдені ап,
Ел аузында жүр аты.
Сезілгендей бірден-ақ,
Қимылынан қуаты.
Қоңыраулы қос күрең,
Қояр емес жер тарпып.
Керіледі Қызыл Ту,
Жиектерін жел тартып.
Жазда баптап даланы,
Жүргенін біз көруші ек,
Керуен тартып барады,
Күзде со бір келіншек.
Сырбай Мәуленов