(Ұлым Атығайға)
Көктемде қолға ұстаған гүлім едің,
Кеудемде бір күй болып күбірледің.
Жоқтаймын, жалтақ-жалтақ қарай берем,
Асыр сап ойнағанда інілерің.
Жапырағымдай болдың сен бір үзілген,
Кетпей тұр көз жұмсаң да нұр жүзіңнен,
Барасың қараңғыға шым-шым батып,
Жанымда жарқыраған жұлдызым ең.
Сырбай Мәуленов