– Хош келдің, аттан түс, балам! –
Сұрасып аман-саулықты
Қариялар таяқ ұстаған,
Әжелер аппақ жаулықты.
Сөз емес шенің, атағың,
Алдыңа тосып дәм-тұзын.
Әкетіп бара жатады
Әкеден қалған жалғызын.
Домбыра үні ырғақты,
Жұмахан отыр тербетіп.
Жақаң шал шықты бір жақтан,
Көзінің жасын көлдетіп.
– Келмейсің, – дейді, – кешігіп,
Осынау біздің мекенге.
Сөйлесе алмай шешіліп,
Бір күні өліп кетем бе?!
Мақтаса бәрі сыртымнан,
Осыған көңіл толмай ма?!
…Аймалап тұрған жұртымнан
Айналып кетсем болмай ма?!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ